استاد کریم سلمانپور در مرداد سال 1337 در شیراز به دنیا آمد و در همان کودکی طعم تلخ یتیمی را با از دست دادن پدرش تجربه کرد و بواسطه روز های سخت کودکی قدرت تکلم خوبی نداشت  تا اینکه در مسیر پر از شگفتی تئاتر قرار گرفت .

او می گوید:من از نوجوانی مطالعه را خیلی دوست می داشتم و هنوز هم از علاقه مندان شدید کتاب خوانی هستم و هر وقت که فرصت داشته باشم ولو اینکه فرصت اندک باشد کتاب می خوانم  درنو جوانی یادم هست به طور مستمر از نویسندگان  صاحب نام ایران و جهان نمایشنامه و رمان می خواندم و برخی ازین آثار معتبر را به همراه دوستان خوبی چون حسن پور شیرازی ،محمود پاک نیت و حبیب دهقان نسب  در شیراز به روی صحنه آوردیم سپس به خدمت سربازی در شهرستان جویبار رفتم و در همان جا هم مجددا تمرینات نمایشی خود را از سر گرفتم  و چند نمایش هم به روی صحنه بردم و در همان ایام با دختر خانم نجیب  و بسیار خوبی آشنا شدم و این مقدمه ای بود برای اینکه زندگی و روز های آینده خود را در کنار ایشان بیابم پس از طی دوران سر بازی و ازداج در سال 59 سه سال اول را در صدا و سیمای مرکز شیراز مشغول به فعالیت بودم  و در همان روز های آغازین جنگ به عنوان گزارشگر ویژه  جبهه و جنگ به مناطق عملیاتی رفتم و به همین دلیل همسرم را به ساری نزد خانواده اش فرستادم ...من در سال 63 به صدا و سیمای مرکز مازندران آمدم و چون در حال و هوای جنگ و جبهه بودم گزارشگری با همان موضوع را ادامه دادم

طی سالیانی که در صدا و سیمای مرکز مازندران بودم توفیق حضور در جشنواره  های مختلف صدای کشور راداشتم و در این میان 14 مرتبه به عنوان گزارشگر ،نویسنده  و تهیه کننده  حایز مقام برتر  و دریافت لوح تقدیر ، تندیس جشنواره  و جوایز آنها شدم و طی  دو مرحله  هم در جشنواره بین المللی  رادیو های جهان به عنوان تهیه کننده برتر و مفتخر به دریافت جایزه بین المللی شدم .

رادیو برایم همیشه فراگیر تر از سایر رسانه ها به نظر می رسید رادیو به نظرم ارتباط زنده تر و صمیمی تری با مخاطب برقرار می کند  و امکان انعکاس سریع و مناسب اخبار و گزارشات  را فراهم می کند ...