چشمهایم را می بندم،...
بوی انار می آید از بام سبز بهار . . .
نفس بکش تا پروانه شدن
بالی بزن برروی غنچه ی انار ،
تا بشکفد . . .
پر از نور  . . .
پر از امید. . .
انگار ،
دستی گرم ،  روی شانه ات
 و آغوشی پر مهر  ،روبرویت باز می شود
 و چشمهایت ، رو به هر آنچه جز این رویا ،
بسته می شود
 و چه شیرین و دل انگیزست...
با تمام وجود ، نفس کشیدم  
و تاروپودم را ،
پر کردم‌از عطر شکوفه های اناری که
در ایوان روشن آرزوهایم  ،
کاشته بودی

 زندگی را مزه مزه کردم ،
 در باور پر شور دلدادگی...

از رویای سپید بهمن ، تا شکفتن شکوفه های بهار...

 میخواهم زمزمه کنم :     
خدا در این نزدیکی ست...

حکیمه موسی زاده