الههٔ ناز نام یک تصنیف یا ترانهٔ اجرا شده توسط غلامحسین بنان است که نخستین بار در سال ۱۳۳۳ خورشیدی از رادیو ایران پخش شد و نزد توده‌های مردم با استقبال عجیب و غیرمنتظره‌ای مواجه گردید. آهنگساز این اثر اکبر محسنی و سرایندهٔ شعر آن، کریم فکور بود و روح‌الله خالقی، که رهبر ارکستر انجمن موسیقی ملی به شمار می‌آمد، آن را برای اجرای بنان در همراهی با این ارکستر تنظیم نمود. گرچه بسیاری از صاحبنظران ترانه «الهه ناز» را از برخی ظرایف فنی و هنری، عاری دانسته‌اند، امّا این تصنیف، چه در زمان اجرای نخست خود و چه در طی دهه‌های بعد، همواره از جملهٔ ترانه‌های محبوب و پرطرفدار ایرانی محسوب می‌شده‌است. این تصنیف باصدای استاد بنان در آلبوم شاخه گل1  به بازار آمده است

متن شعر الهه ناز :

باز ای الهه ی ناز با دل من بساز
کین غم جانگداز برود زبرم

گر دل من نیاسود از گناه تو بود
بیا تا ز سر گنهت گذرم

بازای الهه ناز با دل من بساز

کین غم جانگداز برود ز برم
گر دل من نیاسود از گناه تو بود
بیا تا ز سر گنهت گذرم
باز می کنم دست یاری بسویت دراز
بیا تا غم خود را با راز و نیاز زخاطرببرم
گر نکند تیر خشمت دلم را قدح
بخدا همچون مرغ پر شور شرر به سویت بپرم
انکه او ز غمت دلبندت چون من کیست
ناز تو بیش از این بهر چیست
تو الهیه نازی در بزمم بنشین
من تو را وفا دارم بیا که جز این نباشد هنرم
این همه بی وفایی ندارد ثمر
بخدا اگر از من نگیری خبرنیابی اثرم